Inicjatorem Dnia Drzewa był Amerykanin Julius Sterling Morton, sekretarz rolnictwa Stanów Zjednoczonych, gubernator stanu Nebraska, znawca i miłośnik przyrody. Już w 1872 r., mieszkając w Nebraska City, zwrócił się z apelem do swoich rodaków by 10 kwietnia kto może posadził drzewo. Argumentował to tym, że „inne święta służą jedynie przypominaniu, natomiast dzień drzewa ma wskazywać na przyszłość”. Idea jego spotkała się z szerokim odzewem i tego dnia w USA zasadzono ponad milion drzew. I tak, od tamtej pory, co roku, w drugą niedzielę kwietnia w USA świętowany jest Arbor Day.

Do Europy idea Mortona trafiła dopiero po wojnie w 1951 roku. Organizacja Narodów Zjednoczonych do spraw Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) postanowiła, że we wszystkich krajach członkowskich obchodzony będzie każdego roku Światowy Dzień Drzewa.

W Polsce Dzień Drzewa odbywa się od około 2002 r. w dniu 10 października. Jest organizowany przez nadleśnictwa, zaprzyjaźnione szkoły i współpracujące stowarzyszenia ekologiczne. W ramach tego święta nadleśnictwa przygotowują sadzonki drzew i prowadzą akcja sadzenia. Zawsze towarzyszy temu spotkanie z leśnikami i pogadanka na temat rodzimej przyrody, roli i znaczenia drzew dla ludzkości. W dobie trwającej pandemii tylko przypominamy o tym ważnym dla nas dniu i mamy nadzieję, że już w przyszłym roku spotkamy się w większej grupie i jak co roku będziemy sadzić drzewka. 

⃰

Mało kto zdaje sobie sprawę, że w każdym zakątku naszego kraju w przekazach miejscowego ludu niektóre stare drzewa to historia regionu i Ojczyzny. W zasięgu naszego nadleśnictwa to przede wszystkim stary okazały jesion wyniosły o nazwie „Konfederat” - pomnik przyrody przy cerkwi w Radoszycach, w cieniu którego jak mówi tradycja odpoczywali i „lizali” rany, stacjonujący na leżach w latach 1769-70 konfederaci barscy z gen. Kazimierzem Pułaskim. Inne dwa stare drzewa to ponad 100-letnie daglezje z Balnicy, też będące pomnikami przyrody, z których jedna zasadzona została przez ówczesnych leśników przy zabudowaniach folwarcznych w Maniowie (dziś posesja leśniczówki Balnica), zaś druga przy gajówce na Strubii, w dobrach leśnych Maniów, należących wtedy do dra Alfreda Rappaporta z Wiednia. O dawnych dziejach wsi Mików przypominała rosnąca do niedawna przy leśniczówce w Mikowie stara lipa o obwodzie pierśnicowym prawie 4,5 m, którą kilka lat temu obaliła wichura. Rosła od ponad 150 lat przy nieistniejącym już dworku myśliwskim w folwarku „Mikówka” i była świadkiem dziejów rodziny hr. Mycielskich, właścicieli części wsi Smolnik. O tradycji sadzenia drzew można przekonać się po zachowanych w krajobrazie niemal każdej wsi Podkarpacia, rosnących do dziś starych drzewach przy wiejskich kapliczkach.        

                                                                       Tekst:   Edward Orłowski

                                                                                               Zdjęcia: Zofia Daszkiewicz-Siuciak

                                                                                                           Grzegorz Łukacijewski